Drewniana zabudowa jest najbardziej charakterystyczną cechą Irkucka. Drewno zawsze było tu tańszym i praktyczniejszym budulcem, a poza tym na Syberii nie brakowało mistrzów ciesielki i snycerstwa.

Po pożarze w 1879 r. większość śródmieścia została zabudowana kamiennymi budynkami, ale i tak można odnaleźć wiele ulic, przy których stoją domy z drewna, często ponad stuletnie (np. ul. Timiriaziewa, Podgorna, Łapina, Grjaznowa, Marata). Są to nie tylko jednorodzinne domki, lecz także kilkupiętrowe budowle o złożonej konstrukcji. Na szczególną uwagę zasługują zdobienia obramowań okiennych, które często stanowią dzieła sztuki. Odwiedziłem wiele miast i stolic i mogę powiedzieć, że takiej architektury drewnianej, takich zdobień jak w Irkucku nie ma nigdzie indziej na świecie – pisał Ilia Głazunow, akademik Rosyjskiej Akademii Sztuk Pięknych.

Niestety wiele starych drewnianych domów jest w bardzo złym stanie, a niektóre z nich stopniowo zapadają się w ziemię, co związane jest z zamarzaniem i rozmarzaniem gruntu. Najstarszy drewniany budynek w Irkucku to postawiony w 1781 r. dom Szubina przy ul. Łapina 23 (obecnie w bardzo kiepskim stanie). Warto zobaczyć tzw. Dom Szastinych (ul. Engelsa 21) oraz wyremontowany kompleks zabudowań przy ul. Siedowa – między cerkwią a teatrem muzycznym.