Wycieczka nad Bajkał to okazja, żeby zobaczyć wiele wspaniałych i niesamowitych miejsc. W tym wpisie zaprezentujemy najciekawsze z nich.

Wyspa Olchon

Dla wielu turystów to obowiązkowy punkt w planie wycieczki nad Bajkał. Największa wyspa Bajkału ma 70 km i maksymalnie 14 km szerokości. W 1/3 porastają ją reliktowe stepy, a pozostałą część pokrywa tajga, w której dominuje modrzew i sosna. Olchon to najbardziej słoneczne miejsce nad Bajkałem - roczna liczba godzin słonecznych wynosi tu ponad 2000 km. To tam znajduje się najświętsze, zdaniem wyznawców szamanizmu, miejsce nad syberyjskim morzem - słynny przylądek Burchan, czyli skała Szamanka.

Największe wrażenie robią tam spektakularne punkty widokowe na skalistych przylądkach - można z nich oglądać stepowe krajobrazy wyspy, jej urozmaicone wybrzeża, tafle falującego bądź zamarzniętego Bajkału, góry wznoszące się na stałym lądzie i wspaniałe bajkalskie przestrzenie. 

Od zachodu wyspę oblewają wody cieśniny Małe Morze. Nie brakuje tam płytkich zatoczek, w których latem woda bardzo dobrze się nagrzewa. Znajdują się tam również jedne z najpiękniejszych plaż nad Bajkałem - to świetne miejsca do kąpieli.

Latem najpopularniejszym sposobem zwiedzania wyspy są całodniowe wycieczki UAZ-ami po jej najbardziej atrakcyjnych miejscach. Warto także wybrać się na kilkudniową pieszą wędrówkę po Olchonie - to wtedy najlepiej można doświadczyć uroku tego miejsca i nacieszyć jego wspaniałą atmosferą!

Zimą tafla Małego Morza zamienia się w przepiękne lodowisko. Zwykle pada tam bardzo mało śniegu, więc przeważnie można się tam cieszyć wielkimi taflami gołego, przezroczystego lodu. Oprócz tego na skalistych wybrzeżach Olchonu można podziwiać niesamowite formy oblodzenia napryskowego, w tym lodowe jaskinie.

Kolej Krugobajkalska

To zabytkowy fragment wielkiej magistrali transsyberyjskiej, poprowadzony wzdłuż brzegów Bajkału. Krugobajkałka powstała w pierwszych latach XX wieku, a budowniczy musieli zmagać się z bardzo trudnymi warunkami terenowymi: linia miała przebiegać w rejonie, gdzie skaliste góry ostrymi klifami schodziły na brzeg Bajkału. Większość liczącej 80 kilometrów trasy przebiega na półce wykutej w litej skale, a dodatkowo trzeba było zbudować 40 tuneli i kilkanaście wysokich mostów. Średnio na kilometr budowanej linii kolejowej zużywano tam wagon materiałów wybuchowych, a koszty tej inwestycji były tak wielkie, że określano ją mianem złotej sprzączki żelaznego pasa Rosji.

W latach 50., w związku z budową potężnej zapory wodnej w Irkucku, niezbędne było wytyczenie alternatywnej trasy kolei okrążającej Bajkał. Problem stanowiło zatopienie odcinka z Irkucka wzdłuż rzeki Angary nad brzeg jeziora. Dlatego współcześnie transsyberyjskiej jeżdżą linią z Irkucka przez Płaskowyż Olchiński do Sludianki i dalej na wschód. Tymczasem zabytkowy odcinek poprowadzony wzdłuż syberyjskiego morza stracił znaczenie strategiczne i komunikacyjne, z biegiem czasu stając się jedną z atrakcji wycieczek nad Bajkał.

Można go zwiedzać, wędrując po torach, podróżując turystycznymi pociągami, zatrzymującymi się w najciekawszych miejscach. Inny sposób, z którego korzystamy, podróżując tam z naszymi grupami, to wycieczka motorówką (a zimą poduszkowcem) z przystankami w najbardziej atrakcyjnych punktach na trasie.

Półwysep Święty Nos i okolice

Półwysep Święty Nos i jego okolice to jeden z najbardziej malowniczych i zróżnicowanych krajobrazowo zakątków nad brzegami Bajkału. Sąsiadują tu ze sobą wspaniałe plaże, rozległe mokradła, wysokie grzbiety górskie i urokliwe zatoczki, ukryte wśród bujnej zieleni gęstej tajgi. Niedaleko jest jeszcze Dolina Barguzińska, której stepowe wnętrze jako żywo przypomina Mongolię, oraz położone na środku Bajkału wulkaniczne wyspy Uszkanii, gdzie można obserwować bajkalskie foki. Okolice te znajdują się programach najciekawszych wycieczek nad Bajkał.

Półwysep Święty Nos przede wszystkim zachwyca swoimi urozmaiconymi krajobrazami. Warto wybrać się tam choćby na jednodniowy wypad, żeby zobaczyć tamtejsze pejzaże i nacieszyć się krótkim rejsem po Zatoce Cziwyrkujskiej, oblewającej półwysep od wschodu. Na jednej z plaż znajdują się tam gorące źródła - stanowią one jedną z największych atrakcji tej okolice. Święty Nos to także znakomite miejsce dla aktywnych turystów, którzy chcieliby ruszyć na trekking wzdłuż brzegów Bajkału. Przygotowano tam bardzo sympatyczne i zapewniające świetne widoki trasy piesze.

Dolina Tunkińska

Ta rozległa dolina znajduje się na zachód od południowo-zachodniego krańca Bajkału. Od północy ogranicza ją wyraźna burta skalistych grzbietów Sajanu Wschodniego, która wspaniale wznosi się ponad płaskie dno doliny, a od południa - dużo łagodniejsze stoki gór Chamar-Daban. To jedno z najciekawszych miejsc, jakie można odwiedzić podczas wycieczki nad Bajkał, przede wszystkim ze względu na różnorodność wrażeń, które czekają tam przybysza.

Miejscowości w Dolinie Tunkińskiej to punkty wypadowe na trekkingi po szlakach w górach Sajanu Wschodniego - te najprostsze jak na Pik Lubwi niedaleko miejscowości Arszan oraz na poważniejsze, wielodniowe trasy do Doliny Szumackich Źródeł czy na Munku Sardyk. Wiele miejscowości w dolinie to uzdrowiska działające w oparciu o źródła mineralne. Najwięcej turystów przyciągają gorące źródła Wyszka niedaleko miejscowości Żemczug, położone nad samym brzegiem Irkuta - rzeki przecinającej całą Doliną Tunkińską.

Dolina jest też ciekawym miejscem dla turystów, którzy chcieliby poznać kulturę mieszkańców Syberii. Na każdym kroku przenika się tam szamanizm i buddyzm, a religijny krajobraz uzupełniają niewielkie cerkwie. Jedno z najciekawszych miejsc pod tym względem to kompleks świątyń buddyjskich Burach-Baabaj.

Listwianka i okolice

Listwianka to najpopularniejsza miejscowość turystyczna nad Bajkałem. Nie ma w tym nic dziwnego, bo jest po prostu najbardziej dostępna komunikacyjnie: wystarczy pokonać 70 km z lotniska albo dworca kolejowego w Irkucku i już jesteśmy na miejscu. Współczesna Listwianka stanowi stadium pośrednie między dawną nadbajkalską wioską z drewnianymi domkami i zagonami ziemniaków a niedoszłym kurortem z chaotyczną zabudową hoteli, ośrodków wypoczynkowych i pałaców nowobogackich uzupełnioną różnego rodzaju kioskami i budkami.

Choć sama miejscowość nie zachwyca, stanowi dobry punkt wypadowy do dalszego zwiedzania okolic Bajkału. Dlatego często jest uwzględniana w programach wycieczek nad Bajkał. W samej Listwiance zdecydowanie warto odwiedzić Muzeum Bajkalskie, wspaniale odkrywające tajemnice przyrody syberyjskiego morza. Warto też załapać się na koncert Żeni Krawkla w jego prywatnym Teatrze Pieśni Autorskiej. Koniecznie trzeba też zatrzymać się nad Angarą, w miejscu, gdzie ta rzeka jako jedyna wypływa z Bajkału. Znakomicie to miejsce wygląda z punktu widokowego na Kamieniu Czerskiego, na który można wjechać wyciągiem krzesełkowym.

Miłośnicy trekkingów mogą ruszyć z Listwianki szlakiem prowadzącym do Bolszych Kotów (jeden dzień) i dalej aż do Bolszoje Gołoustnoje. To jedna z najpiękniejszych pieszych tras prowadzących wzdłuż Bajkału. A w druga stronę można wybrać się na trasę zabytkowej Kolei Krugobajkalskiej.

Ułan Ude i okolice

Liczące 400-tysięcy mieszkańców to stolica Buriacji oraz miasto, wokół którego bardzo dobrze widać syberyjską wielokulturowość. W samym Ułan Ude mieszkają obok siebie Rosjanie, Buriaci oraz przedstawiciele innych narodowości. Miejski krajobraz urozmaicają budynki prawosławnych cerkwi, buddyjskich duganów, jest kościół katolicki i meczet, a wokół miasta znajdują się święte miejsca wyznawców szamanizmu.

W samym mieście najbardziej charakterystycznym obiektem jest pomnik - największa na świecie głowa Lenina znajdująca się przy placu Sowietów. Warto stamtąd przespacerować się ulicą Lenina i, mijając teatr opery i balety oraz Carskie Wrota, przechodząc przez sympatyczny deptak, dotrzeć do placu Sowietów i zobaczyć zabytkową cerkiew Hodegetrii zbudowaną w stylu syberyjskiego baroku.

Niedaleko Ułan Ude znajduje się Iwołgiński Dacan, czyli kompleks złożony z klasztoru, uczelni i świątyń - to niezwykłe miejsce, będące centrum buddyzmu w Rosji. W pobliżu miasta są też wsie zamieszkałe przez społeczności zabajkalskich starowierców - wyznawców dawnej formy prawosławia, którzy zachowali wiele elementów przedwiecznej rosyjskiej kultury, w tym wspaniały śpiew polifoniczny.

Północ Bajkału

To region, który w skalistych kleszczach trzymają góry Bajkalskie i Barguzińskie, porośnięte dzikimi lasami tajgi i porozcinane dolinami rzek niosących krystalicznie czyste wody. Pośród potężnej przyrody rozrzuconych jest tam kilka wiosek i ponad 20-tysięczny Siewierobajkalsk. Przemyka też nitka Bajkalsko-Amurskiej Magistrali, którą można tam dotrzeć. Północne Przybajkale to wymarzone miejsce dla podróżników spragnionych kontaktu z przyrodą i niestroniących od przygód. Oddalenie od reszty świata i słaba dostępność komunikacyjna sprawia, że wciąż mało tu turystów, za to sporo niedźwiedzi.

Oprócz drogi poprowadzonej równolegle do BAM-u z Siewierobajkalska można jeszcze pojechać 40 kilometrów asfaltem do Bajkalskoje. To urokliwa i malowniczo położona wioska, z której można wybrać się na spacer na okoliczne skaliste przylądki, stanowiące znakomite punkty widokowe. To także punkt wypadowy na poważny trekking na Górę Czerskiego w Górach Bajkalskich (nie mylić z Pikiem Czerskiego w Chabar-Dabanie).

Na wschodnim brzegu Bajkału, czyli przeciwległym w stosunku do Siewierobajkalska, znajduje się wspaniały kompleks gorących źródeł Chakusy. Niedaleko w linii brzegowej wyraźnie zarysowuje się zatoka Ajaja, z której prowadzi pieszy szlak nad wspaniałe polodowcowe jezioro Frolicha. Nie prowadzą tam jednak żadne drogi. Latem można się tam dostać wynajętą motorówką, a zimą - samochodem, po lodzie.

Chcesz wybrać się na wycieczkę nad Bajkał? Zobacz nasze propozycje wyjazdów!