Tunka – niewielka wieś położona na brzegiem Irkuta, 90 km na zachód od Bajkału, u stóp niebosiężnych szczytów Tunkińskich Golców. W tym malowniczym, lecz surowym miejscu w latach 1890-92 przebywał na zesłaniu Józef Piłsudski.
20-letni Ziuk, bo tak zdrobniale nazywano przyszłego marszałka Polski, uwikłany w zamach na cara Aleksandra III, został aresztowany w 1887 r. i skazany na 5-letnie zesłanie. Trasa na Sybir wiodła przez Niżny Nowogród, dokąd skazanych dowieziono pociągiem, następnie barką do Permu, znów pociągiem do Tiumenia i barką do Tomska, a stamtąd już pieszo do Irkucka. Józefowi nie pozwolono dołączyć do brata Bronisława, który został skazany w tej samej sprawie na 15 lat katorgi na Sachalinie. Do lipca 1890 r. przebywał więc w Kireńsku nad Leną, gdzie pracował jako kancelista, a następnie przeniósł się do Tunki, w której po powstaniu styczniowym utworzono kolonię dla polskich księży (1866-75). Biografowie marszałka twierdzą, że pobyt na Syberii, trud zesłania i rozmowy z towarzyszami niedoli ukształtowały charakter i poglądy polityczne przyszłego wodza.
