Północny kraniec Bajkału trzymają w skalistych kleszczach góry Bajkalskie i Barguzińskie, porośnięte dzikimi lasami tajgi i porozcinane dolinami rzek niosących krystalicznie czyste wody. Pośród potężnej przyrody rozrzuconych jest tam kilka wiosek i 25-tysięczny Siewierobajkalsk. Przemyka też nitka Bajkalsko-Amurskiej Magistrali. Północne Przybajkale to wymarzone miejsce dla podróżników spragnionych kontaktu z przyrodą i nie stroniących od przygód. Ze względu na oddalenie od "reszty świata" i utrudnioną dostępność komunikacyjną wciąż bardzo mało tu turystów, za to sporo niedźwiedzi!
Okolice północnego Bajkału charakteryzują się niezwykłą mozaiką krajobrazów i zbiorowisk roślinnych: od wysokogórskich, poprzez stepowe i leśno-stepowe, po torfowiskowo-bagienne. Ten kraniec "Morza Syberii" wciśnięty jest pomiędzy pasma Gór Bajkalskich (na zachodzie) i Barguzińskich (na wschodzie), których szczyty wznoszą się na wysokości ponad 2000 m n.p.m. Góry te cechuje typowo alpejska rzeźba, szczególnie widoczna w centralnym grzbiecie Gór Bajkalskich.
Bajkalsko-Amurska Magistrala (w skrócie: BAM) to słynna linia kolejowa łącząca Syberię z brzegami Pacyfiku. Na przestrzeni ponad 3000 km przecina ona połacie tajgi, syberyjskie rzeki i grzbiety górskie. Styka się także z północnym krańcem Bajkału, wzdłuż jego brzegów położono 23 km torów. Do udziału przy przy jej budowie w latach 80' ściągały rzesze młodzieży (Komsomolców) zachęcone wyższymi zarobkami, specjalnymi dodatkami finansowymi, wcześniejszymi emeryturami. Część osiedliła się w nowopowstałych miastach i wsiach i dla nich BAM stał się ojczyzną. Pytając, po co właściwie była ta kosztowana inwestycja, można usłyszeć w odpowiedzi: "Ta droga to samo życie, a życie nie potrzebuje wyjaśnień."
Niżnieangarsk to bardzo rozległa wieś, znajdująca się przy trasie BAM-u, 25 km na pn-wsch. od Siewierobajkalska. Jest stolicą rejonu siewierobajkalskiego. Leży w charakterystycznym miejscu u nasady podmokłego, piaszczystego półwyspu, który wciska się między Zalew Północnobajkalski a toń otwartego Bajkału. Wjeżdżając do wsi od strony lotniska (czyli od północy), ujrzymy metalową "bramę" z napisem "Nasza wieś wita Was", a następnie biało-różowy budynek administracji rejonu siewierobajkalskiego.
Bajkalskoje to stara buriacko-rosyjska wieś rybacka, położona na wysokich terasach rzeki Riel' przy jej ujściu do Bajkału. Pierwsze wzmianki o tej osadzie pochodzą z połowy XVII w. Do 1930 r. występowała ona pod nazwą Goriemyka. Miejscowa ludność trudni się przede wszystkim rybołówstwem i myślistwem. Wcześniej istniał tu kołchoz Pobieda, zajmujący się połowem ryb i polowaniami na nerpy. Obok zabudowań dawnego kołchozu stoi stara drewniana prawosławna kaplica Św. Innocentego i pomnik poświęcony ofiarom II wojny światowej. Tam też znajduje się poczta (nieczynna w niedz. i pon.), sklepy i początkowy/końcowy przystanek autobusowy.
